jueves, 28 de octubre de 2010

3. EKARPENA: Irakaslearen jokabidea ezgai ume baten aurrean

Gai desberdinen artean informazioa bilatzen geunden bitartean, youtuben bideo hau ikusi genuen eta ondorioz, gai honi buruz idaztea aukeratu genuen. Bideo hori  heziketa bereziaren aldekoa da eta betan pertsona guztien  berdintasuna nagusitzen du, eta gainera oso polita da! Ikusi nahi baduzue egin klik aurreko lerroan dagoen "enlace"an.

Gaur gun neurri  batean edo bestean ezgai diren haur asko daude, eta gaigabezi hori mentala edo fisikoa izan daiteke. Buruzko ezgaitasuna bada irakaslea eskaini behar dien heziketari buruzko hainbat kontzeptu desberdinak menperatzea beharrezkoa da, ume hauei besteei baina askoz denbora gehiago kostatuko zaielako gauza bera ikastea.

Baina egin beharreko galdera da irakaslea haur berezi hauekin besteekin duen erlazio berbera izan beharko duen ala ez. Erantzuna emateko alderdi desberdinak kontutan hartu behar dira, adibidez, jarrera desberdin bat hartzea errespetu falta bezala hartu daiteke edo txarrerako eragin daiteke umearen garapen pertsonalerako; horrelako egoerak kontutan edukiz gero bakoitza bere erabaki hartuko du.

Heziketa bereziko irakasle batek bere ikasleekiko eginkizun eta konpromesua, handiagoa izango du  umeek jasan behar duten gaigabezi hori dela eta. Modu honetan, arreta gehiago eskaini behar zaie, estrategia berriak erabili beharko dira, kreazio-ahalmen handiagoa edukitzea komenigarria da azaltzen ari dena hobeto uler dezaten, eta batez ere,   irakaslea beste ikasleekiko desberdintasunen aurrean jasankor eta irekia agertu behar da.
Beste alde batetik, ume berezi hauek bihozkada eta abegitasun edukitzeko premia dute. Orduan, umearekin gorputz-ukipena egiterakoan, irakaslea segurtasun handiagoa transmititzen dio eta aproposa den autoestimaren eraketa bultzatzen du. Honen ondorioz, umea bere irakaslearengan gertutasuna sentitzen du konfidantza izanez, eta behar izango duenean berarengana jo ahal izango du.

Erlazio fisikoaz esandakoaz gain, ikusizko-maitasunezko kontaktua oso inportantea da ere bai; esate baterako, txerak, besarkada bat, zorion-hitz batzuk edo klasekideei eskatzea ezgai den umea egintza positibo bat egiten duenean txalotzea. Hale ere,  kontutan hartu behar da hasierako nahitasuna familiatik etorri beharko litzateke eta ez eskolako ingurutik.

Aurrekoarekin jarraitzen, badaude gertaldi batzuk non gurasoek ez dute guztiz ulertzen, edo ondo pairatzen, beraien seme-alabak ezgaitasun bat dutela; horregatik,   euren haurrak abandonatu dituzte edota gaizkitzen dute haurrak. Hori dela eta, ume hauek irakaslea eman diezaien maitasunean gordetzen dira, eta honen ondorioa da irakasle maitale bat badute ikasgelan ganora eta motibazio askoz altuagoa erakusten dutela eta beste ikasleekin erlazio oso polita mantentzen ohi dute. 

Laburtzen, haur batek ezgaitasun bat izatea ez da baztertzeko arrazoi bat, baizik eta guztiz kontrakoa. Horregatik, modu berean edo are gehiago ere, maite behar dira gaixotasun hau ez duten umeak baino. Zeren eta haientzako, beraien familiatik edota bere irakasleetatik jasotzen duten afektua daukaten gauzarik inportanteena baita. 

Gai honi buruz hainbat bideo desberdin aurkitu ditugu, eskola arloan berdintasunaren alde. Haurrentzako eginak daude ondo uler dezaten, baina edonork ikusi ahal ditu egoeraz jabetzeko eta pentsarazteko. Ikusi nahi badituzue klikatu hemen, edo hemen. Baita pertsona ezgai diren eguneroko gainditze pertsonalaren adibide hau  eta besteek bezala egiteko gauza direla erakusten duen bideo hau igo dugu, zuen gustokoa izatea espero dugu!

No hay comentarios:

Publicar un comentario